ริชาร์ด บาค
ริชาร์ด บาค | |
|---|---|
| เกิด | ริชาร์ด เดวิด บาค 23 มิถุนายน ค.ศ. 1936 โอ๊กพาร์ก รัฐอิลลินอยส์ สหรัฐ |
| อาชีพ | นักเขียน |
| แนว | การบิน, แฟนตาซี, ปรัชญา |
| ช่วงปีที่ทำงาน | ค.ศ. 1963–ปัจจุบัน |
| คู่สมรส | เบตตี ฌานน์ แฟรงส์ (สมรส 1957; หย่า 1970) เลสลี แพร์ริช (สมรส 1977; หย่า 1999) ซาบรีนา เนลสัน-อเล็กโซปูลอส (สมรส 1999; 2011) |
| เว็บไซต์ | |
| www | |
ริชาร์ด เดวิด บาค (อังกฤษ: Richard David Bach; 23 มิถุนายน ค.ศ. 1936[2] – ) เป็นนักเขียนชาวอเมริกันที่รู้จักกันอย่างแพร่หลายในฐานะนักเขียนหนังสือขายดีอันดับต้น ๆ ของคริสต์ทศวรรษ 1970 ประกอบด้วยโจนาทาน ลิฟวิงสตัน นางนวล (ค.ศ. 1970) และอิลลูชันส์: ดิแอดเวนเจอส์ออฟอะรีลักแทนต์เมสสิยาห์ (ค.ศ. 1977) บาคได้เขียนงานบันเทิงคดีจำนวนมาก และยังมีผลงานที่เกี่ยวข้องกับการบินที่ไม่ใช่นิยายอีกเช่นกัน
หนังสือส่วนใหญ่ของบาคเป็นแบบกึ่งอัตชีวประวัติ โดยใช้เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงหรือสมมติขึ้นจากชีวิตของเขาเพื่อแสดงปรัชญาของเขา หนังสือของบาคสนับสนุนปรัชญาของเขาที่ว่าข้อจำกัดทางกายภาพและการตายที่ชัดเจนของเราเป็นเพียงรูปลักษณ์ภายนอกเท่านั้น บาคมีชื่อเสียงในเรื่องความรักในการบินและหนังสือที่เกี่ยวข้องกับการบินในบริบทเชิงอุปลักษณ์ บาคทำการบินเป็นงานอดิเรกตั้งแต่อายุ 17 ปี ปลายเดือนสิงหาคม ค.ศ. 2012 บาคได้รับบาดเจ็บสาหัสเมื่อใกล้จะลงจอดที่ไฟรเดย์ฮาเบอร์ รัฐวอชิงตัน โดยเครื่องบินของเขาตัดสายไฟบางส่วนและชนกลับหัวกลับหางในทุ่งแห่งหนึ่ง
ชีวิตในวัยเด็ก[แก้]
บาคเกิดที่โอ๊กพาร์ก รัฐอิลลินอยส์ โดยเป็นบุตรของโรแลนด์ อาร์. และรูธ ชอว์ บาค ซึ่งพ่อของเขาเป็นผู้จัดการแผนกกาชาดอเมริกัน[3] บาคเข้าเรียนที่ลองบีชสเตตคอลเลจใน ค.ศ. 1955
เที่ยวบินอากาศยานครั้งแรกของบาคเกิดขึ้นเมื่ออายุ 14 ปี เมื่อแม่ของเขามีการหาเสียงที่นั่งในสภาลองบีช รัฐแคลิฟอร์เนีย ซึ่งพอล มาร์คัส ผู้จัดการฝ่ายหาเสียงของเธอกล่าวว่าเขาบินเครื่องบิน และได้เชิญริชาร์ดขึ้นเครื่องบินโกลบสวิฟต์ของเขา[4]
อาชีพการบิน[แก้]
บาคได้ประจำการในหน่วยกองหนุนกองทัพเรือสหรัฐ จากนั้นในกองบินขับไล่ที่ 108 ของกองกำลังพิทักษ์มาตุภูมิ กองทัพอากาศนิวเจอร์ซีย์, ฝูงบินขับไล่ที่ 141 (USAF) ในฐานะนักบินขับไล่สำหรับรีพลับลิก เอฟ-84เอฟ ธันเดอร์สตรีก จากนั้นเขาก็ทำงานในหลายตำแหน่ง รวมทั้งเป็นคนเขียนด้านเทคนิคของบริษัทดักลาสแอร์คราฟต์ และเป็นบรรณาธิการร่วมของนิตยสารฟลายอิง เขารับราชการในหน่วยกองหนุนกองทัพอากาศสหรัฐ และได้กรีธาพลในประเทศฝรั่งเศสเมื่อ ค.ศ. 1960 ซึ่งต่อมา เขาได้กลายเป็นนักบินผาดโผน
ในช่วงฤดูร้อน ค.ศ. 1970 บาคและเพื่อนของเขาชื่อคริส เคเกิล ได้เดินทางไปประเทศไอร์แลนด์ ซึ่งพวกเขาได้เข้าร่วมในการบินตอนหนึ่งสำหรับภาพยนตร์ฟ็อน ริชท์โฮเฟิน แอนด์ บราวน์ ของโรเจอร์ คอร์แมน พวกเขาบินด้วยเครื่องบินสมัยสงครามโลกครั้งที่หนึ่งของของสะสมบลูแมกซ์ ซึ่งเป็นเจ้าของโดยอดีตนักบินกองทัพอากาศแคนาดาที่ชื่อลินน์ แกร์ริสัน ทั้งนี้ บาคและแกร์ริสันพบกันครั้งแรก เมื่อบาคเขียนบทความสำหรับเอเวียน ซึ่งเป็นสิ่งพิมพ์ด้านการบินของแกร์ริสัน
หนังสือของบาคส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับการบินในทางใดทางหนึ่ง ตั้งแต่เรื่องแรก ๆ ที่เกี่ยวกับอากาศยานล้วน ๆ อย่างสเตรนเจอร์ทูเดอะกราวด์ ที่เป็นหนังสือเล่มแรกของเขา ไปจนถึงผลงานในภายหลัง ซึ่งเขาใช้การบินเป็นอุปมาเชิงปรัชญา
อาชีพวรรณกรรม[แก้]
หนังสือเล่มแรกของบาค คืออัตชีวประวัติสเตรนเจอร์ทูเดอะกราวด์ (ค.ศ. 1963) ที่บรรยายถึงการเคลื่อนกำลังพลกองกำลังพิทักษ์มาตุภูมิทางอากาศสู่ประเทศฝรั่งเศส และได้รับคำตอบรับอย่างดี เช่น จากเอ็ดมันด์ ฟูลเลอร์ ในหนังสือพิมพ์เดอะวอลล์สตรีทเจอร์นัล
ส่วนใน ค.ศ. 1970 โจนาทาน ลิฟวิงสตัน นางนวล เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับนกนางนวลที่บินด้วยความรักในการบินมากกว่าเพียงเพื่อจับอาหาร ซึ่งได้รับการเผยแพร่โดยสำนักพิมพ์แมกมิลลันหลังจากที่ต้นฉบับดังกล่าวถูกปฏิเสธโดยสำนักพิมพ์อื่น ๆ อีกหลายสำนักพิมพ์ โดยได้รับการตีพิมพ์ครั้งแรกในนิตยสารซอริง ของซอริงโซไซอิตีออฟอเมริกา หนังสือเล่มนี้ซึ่งรวมถึงภาพถ่ายนกนางนวลที่กำลังบินโดยรัสเซลล์ มันสัน ผู้เป็นช่างภาพ ได้กลายเป็นหนังสือขายดีอันดับหนึ่ง ซึ่งมีคำศัพท์น้อยกว่า 10,000 คำ และขายได้มากกว่าหนึ่งล้านเล่มใน ค.ศ. 1972 เพียงปีเดียว[5] ความสำเร็จอันน่าประหลาดใจของหนังสือเล่มนี้ได้รับการรายงานอย่างกว้างขวางในสื่อในช่วงต้นคริสต์ทศวรรษ 1970[6]
ใน ค.ศ. 1973 โจนาทาน ลิฟวิงสตัน นางนวล ได้รับการดัดแปลงเป็นภาพยนตร์ชื่อเดียวกัน ที่สร้างโดยพาราเมาต์พิกเจอส์คอร์ปอเรชัน พร้อมเพลงประกอบโดยนีล ไดอะมอนด์ จากนั้น บาคได้ยื่นฟ้องฮอล บาร์ตเลต ซึ่งเป็นผู้อำนวยการสร้างและผู้กำกับ โดยกล่าวหาว่าบาร์ตเลตได้ทำลายบทภาพยนตร์ของบาคสำหรับภาพยนตร์เรื่องนี้ และบาร์ตเลตได้ละเมิดข้อกำหนดในสัญญาของบาคที่ระบุว่าภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่สามารถเข้าฉายในโรงภาพยนตร์ได้หากไม่ได้รับอนุมัติจากบาค[7] ส่วนเลสลี แพร์ริช ซึ่งเป็นรองผู้อำนวยการสร้าง ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นสื่อกลางระหว่างบาคและบาร์ตเลต แต่การไกล่เกลี่ยดังกล่าวล้มเหลว การฟ้องร้องจบลงด้วยการที่ภาพยนตร์เรื่องนี้เข้าฉายในโรงภาพยนตร์โดยมีการเปลี่ยนแปลงบางอย่างในการตัดครั้งสุดท้าย ในขณะที่บาคได้ลบชื่อของเขาออกจากเครดิตการเขียนบทของภาพยนตร์เรื่องนี้[8]
อ้างอิง[แก้]
หมายเหตุ[แก้]
- ↑ King County Superior Court, Seattle, Washington; case number 10-3-05920-6, decree of dissolution issued April, 1, 2011.
- ↑ "Richard Bach (Biographical sketch)." butler-bowdon.com. Retrieved: December 11, 2015.
- ↑ Science Fiction and Fantasy Literature, vol. 2, R. Reginald, 1979, pg 803
- ↑ Scott, Phil. "My First Time." Air & Space/Smithsonian, Vol. 17, No. 2, June/July 2002, p. 47.
- ↑ "Jonathan Livingston Seagull". เก็บถาวร 2006-04-26 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน 20th-Century American Bestsellers. Retrieved: December 11. 2015.
- ↑ Walters, Raymond, Jr. "Book Review: 'Jonathan Livingston Seagull'." The New York Times, July 23, 1972, p. 43.
- ↑ "'Seagull' Author Sues". The Evening News. Vol. 12, no. 210. Newburgh, NY. Associated Press. 12 October 1973.
- ↑ "Jonathan Livingston Seagull (1973) | Via Vision Entertainment - info relayed by Leslie Parrish for the Blu-ray commentary track".
บรรณานุกรม[แก้]
- Pendo, Stephen. Aviation in the Cinema. Lanham, Maryland: Scarecrow Press, 1985. ISBN 0-8-1081-746-2.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
